Blaasontsteking of toch niet?

'Ik heb pijn in mijn lies en plassen doet zo'n pijn' was wat Meike een week of 3 geleden tegen ons zei.   'Nou, dan morgen maar even in een potje plassen dan breng ik dat even naar de dokter'. Direct voor de volgende ochtend een potje klaargezet en lekker naar bed.

De volgende ochtend lukte het om een paar druppeltjes op te vangen en ik later op de ochtend richting huisarts. 'Heeft u het in de koelkast bewaard?' vroeg de assistente kordaat. 'Eeuh nee, maar het heeft in de auto gestaan en die heeft momenteel toch dezelfde temperatuur als een koelkast?'. 

Nee, het moest echt in de koelkast bewaard worden dus de volgende ochtend maar weer een nieuwe poging.

'S nachts werd Meike huilend wakker van de pijn in haar linkerlies. Ze kon het precies aanwijzen. 'Kom maar in het grote bed liggen dan brengen we morgen gelijk je plas naar de dokter'.

De volgende ochtend weer naar de huisarts met een paar druppeltjes geel vocht. Het was wel weinig maar net voldoende om te testen. Later op de ochtend konden we bellen voor de uitslag.

En inderdaad het leek erop dat Meike een blaasontsteking had, niet heel erg duidelijk maar toch een kuurtje antibiotica onder het mom van preventie. Die avond direct de eerste dosis van het drankje.

Na veel gemekker en protest toch de eerste lepel naar binnen, wel 10 tellen. Daarna kwam alles er met dezelfde vaart weer uit. Morgen maar weer even bellen met de dokter.

Drankje omgeruild voor capsules en 's avonds de tweede poging. Ook dit was net binnen en met dezelfde vaart was ook de capsule er weer uit. Dan maar cranberrysap, het kuurtje was immers preventief.

De week die daarop volgde was Meike niet in haar hum. Veel huilen, iedere nacht zeker 4 x wakker, weinig eten en drinken. Kortom allemaal dingen die niet bij Meike horen. 

Maandag begon de ochtend met een lichte verhoging en weer overgeven. Snel Oma gebeld want ik moet 2 dagen op cursus en ook Remco moest naar kantoor. Ik ben vertrokken, oma is gekomen en Remco ook snel naar kantoor gesjeesd. De dagen daarna knapte ze niet op. Meike bleef klagen over pijn in haar lies en ook de verhoging bleef.

Vrijdagmiddag is Remco toch maar even met haar langs de huisarts gegaan. 'Er heerst buikgriep en kan wel 10 dagen duren'  zei de huisarts. Plausibel, dachten we.

Toen nog wel.....