Ze heeft ruim een half jaar rond de tafel gelopen en die stevig vast gehouden. Toen ze twee werd is ze gaan lopen en amper gevallen. Meike heeft praktisch niet gepraat totdat ze drie jaar werd, ze is gaan praten met mooie vol zinnen en haar mond heeft sindsdien niet meer stilgestaan.
Ook deze moeilijke weg bewandeld Meike op haar eigen manier. Alle protocollen gaan voor Meike niet op en ze bezorgd het team oncologen in Sophia KZH regelmatig hoofdbrekers.
Een klein meisje met een zeldzaam syndroom en nu ook een zeer zeldzame tumor.
Diabetes hoort niet bij deze type tumor en behandeling en ook de VOD komt zelden voor bij deze behandeling, maar ja met Meike weet je het dus nooit.
Het gaat een stuk beter met Meike. We hebben afgelopen nacht goed geslapen en ook vandaag zijn er goede momenten geweest. De artsen zijn tevreden, de bacterie in haar lichaam lijkt de wedstrijd te gaan verliezen. De antibiotica is aan de winnende hand!
Haar bloedsuiker is redelijk stabiel, zo stabiel dat ze morgen willen proberen de insuline via het infuus af te bouwen en het via spuiten willen gaan proberen.
Haar drain loopt minimaal wat naar verwachting een teken is dat de tumor aan het slinken is en de urine weer via haar blaas wordt afgevoerd. Volgende week weer een echo om te kunnen bepalen of de drain verwijderd kan worden.
Meike's buik is nog wel erg dik en voelt aan als een opgeblazen ballon. Hier heeft ze momenteel het meeste last van. Ze kan niet op haar zij liggen en zitten is al helemaal pijnlijk. De medicatie om haar te laten plassen is opgevoerd in de hoop het vocht uit haar buik hierdoor af te voeren.
Vanochtend hebben we met strijkralen weer mooie kunstwerken gefabriceerd. Met Opa Henk en Birgit hebben we een spelletje gespeeld en met door Marja meegebrachte schminck heeft Meike veel slachtoffers gemaakt. Ook zelf is ze niet gespaard gebleven. Ze heeft weer een lach op de gezichten van de zusters en dokters getoverd, ook dit hoort bij ons speciale en bijzondere meisje.
Jullie hebben zeker een heel bijzonder, lief en speciaal meisje!
BeantwoordenVerwijderenWat heerlijk om te lezen dat het weer wat beter met haar gaat. Voor jullie ook weer even een moment om bij te komen van de laatste stressvolle dagen.
Hoop dat ook haar buik straks weer wat minder gevoelig en dik wordt, zodat ze weer makkelijker en zonder pijn kan bewegen.
Liefs, Rob, Mirjam, Mariëlle en Charlotte��
Jeetje wat een week hebben jullie achter de rug. ze is zeker een speciaal lief meisje. altijd in de weer. en wat doen jullie het goed zeg!!! hoop dat het allemaal goed komt met lever enz. sterkte liefs Landa en kids
BeantwoordenVerwijderenWat fijn om zo"n bijzondere dochter te hebben en goed om te lezen dat het weer wat beter gaat.
BeantwoordenVerwijderenVervelend dat Meike niet kan zitten of liggen zoals zij dat wilt nu maar hopen dat dat ook weer gauw wel kan!
liefs......
Nou, wat een dagen hebben jullie achter de rug zeg!! Hopelijk hoeven jullie niet nogmaals in zo'n rollercoaster en verloopt alles vanaf nu in wat rustiger vaarwater. Meike, je bent een kanjer en wat houd je het goed vol allemaal!! We denken aan jullie en hopen snel weer even langs te kunnen komen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Richard en Pamela en een dikke knuffel van Sharon, Joëlle en Feline
Nou het klinkt weer wat beter gelukkig. Maar ik maak me toch wel zorgen over die uitslag, het verspreidt zich wel razendsnel ook bij de bezoekers als de zusters nou maar niet worden aangestoken ;-).
BeantwoordenVerwijderenSucces weer...
Wat een ups en downs. Veel respect voor jullie positiviteit! Dat is de spirit. Samen slaan jullie je er wel doorheen, daarvan ben ik overtuigd. Sterkte!
BeantwoordenVerwijderenlieve meike, ik zit met oma Tiny naar de foto's te kijken!
BeantwoordenVerwijderenIk vind je hééééél flink. Hopelijk gaat het een beetje beter met je!
Buurvrouw Irene Panzel