Eén stapje vooruit en twee achteruit

Vertelde ik in het vorige bericht dat het wat beter leek te gaan met Meike? Dat was te vroeg gejuichd.
Het is weer helemaal mis met Meike. Sinds zaterdagnacht is Meike aan het hoesten en vanacht is daar ook weer koorts bij gekomen. Vreemd, want alle antibiotica was gestopt, diabetes lijkt onder controle en er werd al voorzichtig gesproken over naar huis gaan.
Meike ging in de loop van de nacht steeds zwaarder ademen en zweetpareltjes blonken op haar kale koppie. Ook haar hartslag was verhoogd en de bloeddruk erg laag, allemaal tekenen dat het niet goed gaat met Meike.

Vanacht hebben we ook meerdere keren bezoek gehad van de doktoren en vanochtend vroeg, bij begin van hun dienst, stonden ze direct aan haar bed. Naast de reguliere controles ook maar even de saturatie van Meike meten en die was erg laag. De zuurstof in haar bloed bleef steken op 90% en dat is te laag. Direct heeft Meike een zuurstofbrilletje gekregen om haar ademhaling te ondersteunen. Na wederom beraad van de dokters is er besloten wederom een echo te maken van haar buik en rontgenfoto's van haar bovenlijf en longen. Inmiddels hebben we telefonisch contact gehad met Papa die op kantoor was.
We wilde net op weg gaan, met bed en al, naar de afdeling radiologie toen Papa binnenkwam. Hij had er toch geen rust van en wij waren blij dat hij er was.

De radioloog die de echo maakte zag een rare uitstulping bij Meike's lever, maar gaf direct aan dat het ook een kronkel van de darm kon zijn. Meike's buik zit nog vol met vocht en dat bevorderd het beeld op het scherm van de echo niet. De longfoto ging soepel, Meike mocht lekker op bed blijven liggen. We waren koud terug in Meike's kamer of de dokters kwamen ons een update geven. De longen van Meike bevatten vocht, dit maakt dat ze wat benauwd is. Naar de uitstulping bij de lever wilde ze verder onderzoek doen, het zou een abces kunnen zijn. Dit gaan ze doen met een CT-scan. Ook zijn ze direct gestart met een andere antibiotica omdat ook de ontstekingswaarden in Meike's bloed weer verhoogd waren. Maar waar zit dan die ontsteking?
Naast de CT-scan ook een ECG en een echo van het hart om zeker te stellen dat Meike's hart het goed doet en niet de oorzaak is van de verhoogde hartslag.

Meike is moe en valt regelmatig kort in slaap, maar ze wil ook nog wel graag knutselen en voorgelezen worden. Iedere door de weekse dag krijgt Meike les in het ziekenhuis. De ziekenhuisjuf komt een paar opdrachtjes met haar doen maar vandaag was Meike daar niet voor te motiveren. Ook de pedagogisch medewerker die regelmatig iets met haar komt doen kon niet op veel enthousiasme rekenen. Voorlezen is het enige waar Meike momenteel echt van geniet.

Later in de middag werden we opgeroepen voor de andere onderzoeken. Voor de CT-scan moesten alleen wel naar de centrumlocatie, ongeveer een kwartiertje lopen met bed en infuuspaal. We zijn op pad gegaan en na heel wat ziekenhuisgangen waren we op de afdeling Radiologie in Erasmus MC. Daar hadden ze alleen niet op ons gerekend, we moesten toch in Sophia KZH zijn. Een typisch gevalletje van miscommunicatie, dus maar weer terug met alle toeters en bellen. Het apparaat waar de CT-scan mee wordt gemaakt in Sophia KZH is beschilderd met een circusthema. Helemaal in Meike d'r straatje. Als ze goed blijft stil liggen beloven we dat ze applaus krijgt en dat werkt! Ze doet het goed.
Na de scan konden we direct terecht bij de echo voor het hart en ook daar was het onderzoek snel gepiept. De radioloog wist ons ook al te melden dat het hart van Meike geen bijzonderheden liet zien. Pfff, het eerste zuchtje opluchting bij Rem en mij is geslaakt.

Weer boven op de kamer lieten de dokters gelukkig weer niet lang op zich wachten. De CT-scan heeft gelukkig geen abces aan de lever aangetoond en ook het hart laat geen afwijkingen zien. Er zijn dus heel wat oorzaken van de hoge hartslag, lage bloeddruk, koorts en kortademigheid geelimineerd maar wat het dan wel is is nog steeds niet helemaal duidelijk. De artsen denken nu aan een ontsteking in Meike's buik, deze bevat al ruim een week veel vuil vocht en daar kunnen ook wij ons wel een voorstelling bij maken. Morgen gaan ze een punctie doen om het vocht in haar buik verder te kunnen onderzoeken. Eventueel gaan ze ook het vocht uit haar buik aftappen, echter heeft dit niet de voorkeur. De kans is groot dat het vocht weer terugkomt als de oorzaak niet is weggenomen. En wederom een opening in haar buik verdient ook niet de voorkeur. We wachten morgen maar af.
Ze zullen het vocht ook onderzoeken op tumorcellen. Niet dat ze het verwachten maar voor de zekerheid. Als daar toch foute cellen in zitten dan zijn er toch uitzaaiingen.
We hopen dat dit Meike en ons bespaard blijft. Hoeveel tegenslag moeten we nog krijgen?

Vanavond is Meike verneveld en dat heeft zichtbaar effect gehad. Ze kan makkelijker ademhalen, het hele zware werken voor voldoende zuurstof is momenteel wat minder. Ze ligt wel aan een monitor die haar hartslag en zuurstof in haar bloed weergeeft. Ook heeft ze continu ondersteuning van extra zuurstof.
Voor ons gevoel heeft Meike het afgelopen weekend een klein stapje vooruit gezet, vandaag zijn dat er weer twee achteruit.

Ondanks dat Meike héél erg ziek is wil ze toch anderen plezieren. Gisteren heeft ze wat geknutseld voor Yvonne, vanochtend wat voor Daniëlle en vanavond voor Magda. Allemaal zusters die haar verzorgen. Ze beleeft hier nog steeds plezier in.

Excuses voor het hele medische relaas hierboven. Helaas is dit hoe onze dag er vandaag uitzag. Ik hoop zo dat ik morgen een heel ander verhaal kan tikken en er weer lichtpuntjes en leuke anecdotes zijn om te melden. En dat we weer op de weg omhoog gaan en weer richting de Meike van de foto hieronder.