Volledig ontregeld

Poeh, wat een dag gisteren, die liep weer volledig anders dan dat we gepland hadden.

Vanaf vrijdagmiddag liepen de bloedsuikers in Meike's bloed op. We hebben het mobiele nummer van de diabetesarts en na overleg is er besloten om vrijdagmiddag te beginnen met het spuiten van insuline bij Meike.

Rem is snel in de auto gesprongen en heeft alle benodigde toebehoren opgehaald in Rotterdam. Direct bij thuiskomst heeft ze de eerste dosis gehad, maar de suiker ging niet naar beneden sterker nog hij bleef oplopen. Weer contact met de arts en weer een nieuwe hogere dosis insuline.

Vrijdagavond is Remco's vaste kaartavond, ik heb samen met Meike de The Voice Kids gekeken. Ze was weer snel onder zeil. Om een uur of tien weer bloedsuikers geprikt en weer hoger dan de keer ervoor. Contact met de arts en Remco is naar huis gekomen om Meike weer insuline te gegeven. Omdat Meike zo vreselijk moe was en haar ogen steeds dichtvielen dachten we dat het niet nodig was haar slaapmiddel te geven, nou dat was toch een vergissing. Ze is ieder uur wakker geweest.

De volgende ochtend om half acht meteen weer bloedsuikers meten en het apparaat sloeg direct alarm. De waarde was meer dan 33 en dat is extreem hoog. Weer contact met de diabetesarts, dubbele dosis insuline en een extra middel dat snel werkt toedienen was de instructie. Gedaan maar ook direct onder de douche, tas  inpakken want dat we naar het ziekenhuis moeten is wel zeker.

Meike werd steeds suffer, ze was helemaal slap, totaal geen spierspanning en ook het praten werd onverstaanbaar. In de auto, op weg naar het ziekenhuis, viel ze ook steeds weer in slaap. Ze had moeite haar ogen open te houden. Gelukkig was het weekend en nog redelijk vroeg, we waren inderdaad in 28 minuten in het ziekenhuis.

Bij de spoedeisende hulp stonden ze ons al op te wachten. Meike werd direct aan allerlei monitoren gekoppeld en haar PAC was aangeprikt na 3 pogingen :-(

Direct een grote hoeveelheid vocht omdat ze door de hoge suikerspiegel uitgedroogd was.

Bloedonderzoek wees uit dat Meike volledig ontregeld is. Alle bloedwaardes zijn te laag en haar ontstekingswaarde is te hoog. Omdat ze op Oncologie niet de intensieve zorg kunnen bieden die Meike momenteel nodig heeft is ze overgeplaatst naar de intensive care. Ze ligt daar in een box omdat ze ook neutropeen is en geen weerstand heeft. Meike moet om het uur volledig gecheckt worden en moet ook haar suikerspiegel worden geprikt. Ook heeft ze weer een bloedtransfusie gekregen om haar bloedbeeld snel te laten verbeteren. 

Wij hebben snel een kamer geregeld in het Ronald mcDonald huis naast het ziekenhuis omdat we op intensive care niet bij haar kunnen blijven slapen en we zeker niet 28 minuten bij haar vandaan willen zijn. Meike schrikt wel bij het idee dat Papa of Mama vannacht niet naast haar zal liggen.

Om 9 uur lijkt alles stabiel en is Meike rustig. We gaan een deur verder naar het Ronald mcDonald huis, daar zijn we net of we worden gefacetimed door Meike. Ze moet naast haar PAC ook een infuus en ze wil dat we komen. In nog geen 5 minuten staan we weer naast haar bed. Door dat de PAC gebruikt wordt voor de bloedtransfusie en daar absoluut geen medicijnen bij mogen hebben ze een infuus nodig voor de overige medicatie.

Het prikken gaat soepel en het infuus is snel geplaatst. Meike is toch een beetje van streek en omdat Meike alleen ligt mag er toch iemand blijven slapen. Ik klap de bekende stretcher uit en Remco gaat een deurtje verder. We spreken af morgenvroeg te ruilen omdat van slapen in het ziekenhuis niet veel zal komen met de controles om het uur. Gedurende de nacht zien we Meike opknappen, ze krijgt het weer warm, kleur op haar wangen, weer praatjes en de suikerspiegel daalt naar 7.

Hoe vandaag gaat verlopen? Daar durf ik niets meer over te roepen, we zien het wel. Het gaat in ieder geval een stuk beter met Meike en dat is het allerbelangrijkste!