Pontificaal besteld

Meike's toestand is nog steeds niet verbeterd. Ze blijft koortsig, ligt nog steeds aan de zuurstof en de infectiewaarde in haar bloed blijft stijgen. De arsten staan voor een raadsel.
Gisteren is er vocht uit Meike's buik gehaald door middel van een punctie. De hoeveelheid die ze konden aftappen was teleurstellend weinig. Het vocht dat uit haar buik kwam was bloederig en ook dat is raar. Waar komt dat bloed vandaan?

Het vocht is direct naar het lab gegaan voor onderzoek en gisteren en vandaag hebben we weer met een enorme steen in ons maag gewacht op uitslag. Vanochtend bracht de dokter ons al vroeg een bezoek maar helaas nog niet met nieuws over de punctie. Wel vertelde hij voorzichtig dat het waarschijnlijk nog een keer moest omdat het vocht lastig te onderzoeken was door de hoeveelheid bloed die erin zat. Als hij toch een uitslag zou horen dan zou hij direct komen om ons op de hoogte te brengen.
Ook wilde hij nog een keer een echo maken om te kijken of het bloederige vocht in haar hele buik zat of dat er met de punctie toch een bloedvat was geraakt en voor de rode kleur heeft gezorgd.

Ondanks de goede nacht was Meike vanochtend toch nog erg moe en heeft ze veel geslapen. Ze wordt 4x per dag verneveld en dat helpt haar ademhaling aanzienlijk. Vanmiddag was ze redelijk goed gemutst en heeft ze spelletjes gedaan, koekjes gebakken en meegeleeft met de schaatsers van de 1000 meter. Ook heeft ze Irma gevraagd haar nagels net zo te lakken als de nagels van Irene Wüst met rood, wit, blauw en goud. Dat houdt ze tegoed.

Later op de middag weer bezoek van de dokter. Er waren geen tumorcellen in het vocht uit haar buik gevonden. Wat een opluchting, tranen sprongen in mijn ogen en ik kon de beste man wel om zijn nek vliegen. Snel Remco gebeld en ook bij hem merkte ik de enorme opluchting. Hij had al heel wat keertjes gebeld of er al nieuws was.
Maar nog steeds geen verklaring voor al het vocht en bloed. De echo is uitgesteld naar morgen omdat de toestand van Meike stabiel is en ze dan ook meteen weer een nieuwe punctie doen en misschien ook wel een drain plaatsen om al het vocht te laten aflopen. Dat zal morgen worden beslist.

We leven momenteel onder enorme hoogspanning en de onzekerheid over wat er nu precies met Meike aan de hand is trek een zware wissel op ons. Artsen die hun hersenen kraken en intensief overleg voeren maken niet dat onze ongerustheid kan worden weggenomen.
En Meike? Die houden we zoveel mogelijk in de luwte zonder tegen haar te liegen. Onze zorgen proberen we zoveel mogelijk voor haar te verbergen, dat gaat redelijk maar niet helemaal. Ze is niet gek!
We mogen nog steeds niet bij Meike eten dus dat doen we iedere avond, nadat we zeker hebben gesteld dat Meike comfortabel en met de bel voor de zuster in de buurt ligt, in de ouderkamer. Vanavond had ze weer de zuster gebeld toen we waren eten en 2 cola en 1 7-up met rietjes 'besteld'. Ze lag al pontificaal op ons te wachten met de door haar bestelde drankjes, zo trots als een pauw!

Morgen wordt weer een spannende dag. Zullen ze er nu eindelijk achter komen wat het vocht in Meike haar buik is en waar het vandaan komt? Maar het allerbelangrijkste is natuurlijk hoe ze het gaan oplossen. We hopen zo dat er morgen goed nieuws komt en dat Meike eindelijk aan de weg naar boven kan beginnen. We hebben er alles voor over!