Elf jaar getrouwd

Alweer zaterdag, wat vliegt de tijd! Meike is inmiddels al zestien weken ziek en voornamelijk in het ziekenhuis. Afgelopen dagen is Meike iedere dag iets opgeknapt. De koorts van woensdag leek een eenmalige hick-up want verder in de week is haar temperatuur niet meer boven de 38 graden uit gekomen. Wel is haar infuus in haar voet gesneuveld met als gevolg dat haar hele voet dik en beurs is. Haar voet moet hoog liggen in de hoop dat het teveel aan vocht wordt afgevoert.
Woensdag heeft Meike ook gipskokers gekregen om te proberen haar voeten voorzichtig in een normale stand te krijgen. Het zijn mooie fluorroze kokers!

Donderdag heeft Meike een heelijke chocoladetaart gebakken samen met de pedagogisch medewerkster. De taart was heerlijk en Meike supergroos op haar prestatie. Donderdag is ook haar nierdrain verwijderd, dit hebben ze gedaan met doorlichting. Meike lag op een speciaal bed en middels een monitor konden ze precies zien waar de drain in haar nier zat en  met een stabiele hand hebben ze de drain eruit getrokken. Meike zou valium krijgen om de ergste pijn af  toppen en haar rustig te houden. Helaas was er geen tijd om de valium toe te dienen want er was een gaatje in  de planning. De drain is verwijderd zonder verdoving en zoals we gewend zijn heeft Meike weer zonder kik super stil gelegen. Het gaatje wat de drain heeft achtergelaten is niet gehecht en zal zichzelf sluiten.

Vrijdag is de morfine uitgezet en haar blaaskatheter verwijderd. Meike plast weet helemaal zelf en dat gaat prima! Ze heeft alleen nog maar haar PAC en sonde, alle andere slangetjes zijn verwijderd. Wel is Meike haar buik weer erg gezwollen, het vermoeden is dat dit nog een gevolg is van de operatie en haar darmen die nog niet helemaal up-to-speed zijn.
We hebben ook gesproken met de oncoloog en het voorstel is om de chemokuur een weekje uit te stellen. Het plan is nu om niet aanstaande donderdag te starten met een nieuwe kuur maar deze een weekje later te doen. Meike heeft dan iets meer de tijd om bij te komen van de ingrijpende operatie. Meike zal één dezer dagen naar huis komen om weer een beetje aan te sterken voordat we verder gaan met de chemo en bestralingen.

Gisteren waren Rem en ik 11 jaar getrouwd. Meike heeft dit niet ongemerkt voorbij laten gaan en  heeft samen met Opa en Oma Oooeeh een verrassing voorbereid. Ze heeft samen met Opa een mooi gedicht gemaakt en met Oma geregeld dat we gisterenavond heerlijk uit eten zijn geweest. Opa en Oma hebben opgepast en wij zijn samen lekker wezen eten. We hebben genoten van een paar uurtjes samen en zonder ziekenhuis.

Vandaag krijgt Meike toch nog een bloedtransfusie. Haar HB was laag en met wat nieuw bloed voelt Meike zich een stuk beter en zal het herstel ook voorspoediger verlopen.
De afgelopen dagen is de stress van vorig weekend steeds iets minder geworden en krijgen we weer steeds meer vertrouwen. Naar huis met Meike vind ik nog wel spannend maar als ze zo stabiell blijft als de afgelopen dagen dan zal ook dat vertrouwen groeien. Gelukkig wordt er rekening gehouden met onze zorgen en angsten en mogen we in het ziekenhuis blijven als we niet helemaal comfortabel zijn met het naar huis gaan. Aan de andere kant verlang ik ook wel weer om met zijn drieetjes naar huis te gaan. Lekker thuis! We wachten vandaag weer af en kijken morgen weer verder.