Meike slaapt 's nachts nagenoeg niet. Het zijn korte slaapjes van maximaal een uur en is dan minimaal een half uur wakker. Op deze momenten huilt ze en is ze volledig uit haar hum. Ze kan niet lekker liggen door alle slangetjes en de pijn. Meike weet het belletje om de zuster of broeder te bellen goed te vinden en ze heeft totaal geen schroom om erop te drukken. Afgelopen nacht had broeder Kees dienst en hij heeft een drukke nacht gehad. Regelmatig belde Meike, niet altijd met een duidelijke redenen soms alleen maar voor de afleiding. Kees heeft vanacht veel geduld met haar gehad en geprobeerd de nacht zo comfortabel mogelijk voor haar te maken.
Inmiddels is dit de zoveelste nacht dat Meike nagenoeg niet slaapt en dat trekt op haar maar ook op ons een zware wissel. Vandaag heeft de dokter besloten haar vanavond een pilletje te geven om beter te slapen.
De verhoging bij Meike blijft en ook haar bloedsuikers blijven te hoog. De dokters hebben nog geen antwoord op de vraag waar dit vandaan komt. Vandaag is er weer meerdere keren bloed geprikt en staat er ook weer wat op kweek.
Van de o zo vrolijke en praatgrage Meike is de laatste dagen niet veel meer over. Ze wordt steeds stiller en is moeilijk te bereiken. Ik hoop dat als Meike zich weer wat beter gaat voelen haar persoonlijkheid weer gaat stralen zoals voorheen. Je ziet en voelt de strijd die ze aan het voeren is en het slechte slapen doet haar geen goed.
Hoe hard ze ook aan het strijden is, af en toe komt de oude Meike weer naar boven. Vanavond zaten Remco en ik even te eten in de ouderkamer en toen we naar haar terug liepen werden we aangehouden door de zuster. Meike had haar gebeld en gevraagd om bekertjes, rietjes en cola. Ze heeft in haar bed voor ons bekertjes cola ingeschonken met een rietje. De lieve zorgzame Meike is toch niet helemaal verdwenen.
Vandaag is de kapper geweest en heeft de laatste plukjes haar afgeschoren. Meike heeft het er wel moellijk mee. Haar kale koppie is iedere keer een confrontatie met haar ziekte, dat is moeilijk. Aan de andere kant vind ik haar nog steeds het allermooiste kind en heeft ze weer hetzelfde ronde koppie als toen ze baby'tje was.
Ik heb vandaag geen foto's van haar gemaakt, dat is nog iets te vroeg misschien morgen....
Jeetje wat duurt het lang voordat de koorts zakt. Ik kan me voorstellen hoe zwaar het voor jullie moet zijn. Maar de spreuk zegt het al.... ik wens jullie veel lichtjes in je hart! Houdt moed en zet hem op
BeantwoordenVerwijderenLieve Meike, Ciska en Remco,
BeantwoordenVerwijderenWat een pech en vervelend allemaal. Meike, als ik geen verkouden kinderen heb, kom ik zeker een keer samen met jou bloedsuikers prikken. Dan kunnen we onze apparaten vergelijken en gezellig samen prikken! Hou jullie taai en wij hopen dat het nu snel beter gaat. Dikke zoen, Rogier, Teuneke, Luna, Laura en Gina
Gelukkig blijft je eigen kind altijd de mooiste en de liefste die er is ,dat is de onvoorwaardelijke liefde tussen ouders en kind en daar zijn jullie het prachtige voorbeeld van!
BeantwoordenVerwijderenliefs......
Hey daar, Marinus Verschoor hier, de bloemenjongen/man, ik hoor het vandaag paswat er allemaal aan de hand is. Enorm mooi om te lezen hoe sterk jullie met zn allen zijn. Ik wil graag langsklangskomen, weet alleen niet waar en wanneer het kan.. morgenmiddag tussen 1300 en 1700 zou ik kunnen, weet niet of dat kan/mag ik hoor het graag. In ieder geval heel veel sterkte en kracht toegewenst! Gr. Marinus
BeantwoordenVerwijderenHoi Marinus,
VerwijderenNatuurlijk kan je even bij Meike langskomen. Ze ligt momenteel in Sophia kinderziekenhuis in Rotterdam op de afdeling kinderoncologie. 2de etage kamer 60.
Morgen tussen 3 en 5 kan je langskomen.
De kans bestaat dat Meike van het weekend naar huis mag, je kan ook volgende week een keertje langskomen, gewoon op de dijk op nr. 50.
Ze zal het zeker leuk vinden je te zien.
Groetjes Ciska