Nachtelijke wandeling

Het gaat iedere dag een beetje beter met Meike. Vandaag is Papa naar kantoor geweest en heeft Oma ons gezelschap gehouden. Door de komst van Oma heb ik ook wat kunnen werken.

Afgelopen nacht heeft Meike weer iets beter geslapen. Halverwege de nacht wilde ze wel weer een ijsje maar dat vond ik niet goed. Ik wil er geen gewoonte van maken.

Dit was een grote teleurstelling voor Meike en ze wilde meteen dat Papa naast haar kwam liggen en dat ik verhuisde naar haar kamer. Ja, ja, ik ben ook niet van gisteren dus ook dat vond ik niet goed.

Ze is in haar boze bui zelf verhuist naar haar eigen kamer en bed. Dat is lang geleden dat iedereen tegelijkertijd in zijn eigen bed lag.

Weer een paar uurtjes later hoorde we een grote klap. Remco stond direct naast zijn bed en snelde naar Meike. Halverwege de gang kwam hij haar tegen, gelukkig met opvangzak en sondepomp in haar hand. Ze was zelf uit bed geklommen om bij ons tussenin te komen liggen. Dit was niet volgens afspraak maar ze wilde ons niet wakker maken. De knal kwam door de stekker die ruw, door haar gewandel, uit het stopcontact is getrokken. Wel superbijdehand dat ze aan haar pomp en drain heeft gedacht! Toch hebben we haar weer op het hart gedrukt dat ze moet blijven liggen en ons altijd mag roepen.

Vandaag heeft ze even geknutseld met Oma en veel filmpjes liggend op de bank gekeken. 

Ook hebben haar klasgenootjes van school vanmiddag gebeld. Tot grote teleurstelling van haar klasgenootjes wilde ze ze niet allemaal te woord staan. 

Meike is vroeg naar boven gegaan, om op bed tv kijken. Om 6 uur had ze toch wel trek gekregen :-)

We hebben met z'n drietjes op bed gepicknickt. Ze heeft een klein bordje macaroni op en het is allemaal binnen gebleven. Weer een klein stapje vooruit.

Nu ligt ze lekker boven te slapen en staat morgen een bezoek aan de diabeteskliniek op de agenda.

Daarna zal ze zich vast weer uitgeteld op de bank nestelen.