Praatjes, groos en misselijk

Het gaat een stuk beter met Meike. Ze lijkt op dit moment de grootste dip achter zich te hebben. Ze wil nog niet eten en haast niet drinken maar ze krijgt weer een heel klein beetje praatjes.
Vanacht is het redelijk goed gegaan, om drie uur moesten we het bed verschonen maar daarna heeft ze weer tot acht uur geslapen. Zodra Meike wakker wordt wil ze facetimen met de opa's en oma's. Die rekenen inmiddels op haar vroege belletje. Nadat ze nog wat tv had gekeken op bed vond ik het om tien uur hoog tijd dat ze uit bed kwam en naar beneden zou komen. Nou, daar was ze het niet mee eens! Ze wilde nog blijven liggen en had totaal geen zin om mee naar beneden te gaan. Na wat discussie is ze toch naar beneden verhuist en heeft ze de hele ochtend op de bank oude homevideo's gekeken.

Vandaag is ook Kinderthuiszorg kennis wezen maken en hebben ze gelijk de enorme pleister op Meike haar gezicht vervangen voor een charmantere versie. Nou ja charmant, iets minder groot.
Ook de postbode heeft haar niet overgeslagen. Er waren weer twaalf kaarten en een pakje met een ballon en een pakket met een leuke knuffel. Ze is er super groos mee!

Vanmiddag zijn haar juffen weer op bezoek geweest en ze heeft lekker gekletst. En zelfs een half kopje thee gedronken. Dat was wel het enige van vandaag maar dat is in ieder geval weer iets. Ons bezoek mag alleen wat drinken. Een koekje of chocolaatje bij de koffie of thee zit er momenteel niet in. Zodra Meike iemand in haar buurt iets ziet eten of eten ruikt dan gaat ze overgeven. Vanochtend heb ik mijn cornflakes buiten in de kou opgegeten. En toen ik vanavond eten ging maken wilde ze naar boven omdat ze misselijk werd. En dan te weten dat Meike normaliter al zodra ze uit school komt alleen maar kan praten over het avondeten en er als de kippen bij is als ze maar het idee heeft dat we beginnen met het koken van het avondeten.

Morgenmiddag moeten we weer terug naar het ziekenhuis voor de tweede chemo en de uitslag van de botpunctie. Deze spannende uitslag spookt al een paar dagen continu door mijn hoofd.....nog even, morgen weten we meer.