Tsunami in de badkamer

Meike mag morgen naar huis! Een paar daagjes met z'n drietjes naar huis, donderdag wordt ze waarschijnlijk weer opgenomen voor haar tweede zware kuur.

Meike heeft nog steeds verhoging, te hoge bloeddruk en de glucose is te hoog maar dit is momenteel geen reden om haar de komende dagen in het ziekenhuis te houden.

Meike moest wel wennen aan het idee om naar huis te gaan. In eerste instantie wilde ze niet, wat bleek ze wilde blijven voor de CliniClowns die iedere dinsdag komen. Nu ze een dag aan het idee gewend is wil ze toch wel naar huis. Ze heeft wel bedongen dat ze weer bij Papa of Mama in het grote bed mag slapen en vooruit.....stiekem vinden we dat zelf ook wel prettig.

Sinds twee nachtjes krijgt Meike een pilletje om beter te slapen en dat doet haar zichtbaar goed. Natuurlijk is ze nog erg ziek en ligt ze praktisch de hele dag op bed maar een iets betere nachtrust maakt dat ze weer een heel klein beetje praatjes heeft.

Vanochtend hebben we samen (heerlijk) gedoucht. Heerlijk tussen haakjes omdat Meike een grote spuit van de zuster heeft gehad en ik meerdere malen ben nat gespoten met koud water, ze blijft een boefje.

Door al dat gespetter in de badkamer moesten we wel onze excuses aanbieden aan de zuster. We hebben, met Meike's woorden, een tsunami veroorzaakt. Onze excuses werden snel aanvaard.

De afgelopen dagen bleef de glucose in Meike haar bloed erg hoog. Vandaag kregen we ook nog de diagnose dat ze diabetes heeft. Ze hoeft nog geen insuline te spuiten maar ze krijgt wel medicijnen. Dinsdag moeten we naar een specifieke diabeteskliniek, daar zullen we meer horen over de consequenties. Het lichtpuntje is dat dit ook iets tijdelijks kan zijn en te maken kan hebben met de chemo en de prednison die ze heeft gehad. Hopen dat dit inderdaad het geval is en deze diagnose straks weggestreept kan worden.