Klein kaal hoofdje

Weer een nieuwe dag in het ziekenhuis voor Meike. Vandaag is Remco bij haar gebleven en ik ben naar kantoor geweest. We proberen allebei ons werk weer op te pakken en te combineren met de intensieve zorg voor Meike.

Als ik Meike hoor heeft ze vandaag een drukke dag gehad. Ze heeft geoefend met de fysiotherapeute, de ziekenhuisjuf is geweest met schoolwerk en ook de CliniClowns hebben haar weer een bezoek gebracht. Een van de wekelijkse hoogtepunten.

Remco is vandaag met Meike wezen douchen en het viel mee. Haren wassen hoeft niet meer want inmiddels vallen haar haren in hoog tempo uit. Toen ik vanmiddag uit kantoor bij Meike binnen kwam was ze bezig met het uittrekken van haar haren. Na overleg met haar heb ik bij de zusters een schaar gehaald en hebben we haar lange lokken afgeknipt. Morgen komt de kapster om de laatste plukjes te doen.

Vorige week heb ik al op internet een aantal petjes, hoofddoekjes en bandana's voor Meike besteld en die komen nu van pas. Remco en ik zijn solidair met Meike en dragen ook een bandana op ons hoofd.

Wel heel confronterend zo'n klein kaal hoofdje. We wisten dat het ging gebeuren maar als het dan zover is dan Is dat toch slikken. Meike vind het ook vervelend dat haar haar is uitgevallen maar ze ziet ook wel de voordelen, geen haren wassen en ook geen klitten meer.

Afgelopen nacht heeft Meike wel weer geklaagd over pijn in haar buik en liezen. De dokter wil toch weer een echo laten maken van dit gedeelte om zeker te kunnen stellen dat er niets bijzonders aan de hand is. Ik verwacht dat dat morgen gaat plaatsvinden.

De afgelopen periode hebben onze familie en vrienden ons enorm geholpen. Met bezoekjes die voor Meike maar ook voor ons een welkome afwisseling zijn, met zelfgemaakte prakjes, met lege wasmanden, opgevouwen schone kleren, lampen die branden als we thuiskomen, stapels kaarten en urenlang facetimen met Meike. Met jullie steun en hulp houdt Meike maar ook wij dit slopende traject vol. 

Allemaal duizendmaal dank!